About Me

My Photo
gerasimos polis
Γεννήθηκα στον Πειραιά το 1962, σπούδασα Αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. και αναζητώ την αλήθεια και μόνο την αλήθεια με όποια μορφή και αν μεταμφιέζεται...
View my complete profile
Saturday, February 13, 2010

Τύπος της Κηφισιάς 12.2.2010 http://www.typoskifisias.gr

«Οι ανάπηροι δεν αξίζει να μένουν στην Ελλάδα»

Από την πρώτη φορά που είχα επισκεφθεί την Κηφισιά ως παιδί μου είχαν κάνει τρομερή εντύπωση τα πεζοδρόμιά της. Ένας δήμος που φαινόταν «πλούσιος» με πεζοδρόμια κατεστραμμένα, δύσβατα ή απλά ανύπαρκτα. Σήμερα, πολλά χρόνια μετά, σαν κάτοικος πλέον της Κηφισιάς διαπιστώνω καθημερινά πως η εικόνα αυτή παραμένει ίδια και απαράλλακτη με την ανάμνηση των παιδικών μου χρόνων. Και αν η κατάσταση αυτή δυσκολεύει εμένα, αναρωτήθηκα τι θα ζει καθημερινά ένα άτομο με αναπηρία που κατοικεί στον δήμο μας. Την απάντηση μου την έδωσε ο Γεράσιμος Πόλης. Όταν ήταν μόλις 4 μηνών προσβλήθηκε από τον ιό της πολιομυελίτιδας και αυτό τον ανάγκασε να κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Δεν μπόρεσε όμως να τον αναγκάσει να κλειστεί στο καβούκι του. Το αντίθετο μάλιστα. Ο Γεράσιμος Πόλης σπούδασε αρχιτεκτονική, εργάστηκε για πολλά χρόνια στο υπουργείο Υγείας, είναι blogger, φιλόζωος και δεν σταματάει ούτε στιγμή να μάχεται για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ).


«Η εξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρία είναι εκ των ουκ άνευ γιατί άτομα με αναπηρία είμαστε όλοι εν δυνάμει και δυστυχώς με το νέο κτήριο του Κ.Α.Π.Η. επαληθευτήκαμε», υποστηρίζει ο κ. Πόλης. Στο ολοκαίνουργιο κτίριο του Κ.Α.Π.Η. Νέας Κηφισιάς που εγκαινιάστηκε την Κυριακή δεν έχει κατασκευαστεί ράμπα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα, όπως προβλέπεται σύμφωνα με τη νομοθεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ). Αυτό που «προβλέπεται» είναι τα ΑμεΑ να μπαίνουν στο κτίριο από τη ράμπα του γκαράζ. ««Εάν υπήρχε ταμπέλα σε κτήριο που να λέει ‘είσοδος για Πακιστανούς, Εβραίους, χοντρούς και κοντούς’ θα γινόταν χαμός. Γιατί εμείς να πρέπει να μπαίνουμε από την είσοδο γκαράζ;», αναρωτιέται ο κ. Πόλης.
Στα εγκαίνια του Κ.Α.Π.Η. συναντήσαμε τον κ. Νεκτάριο Μαυρικάκη που επίσης κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Ο κ. Μαυρικάκης θεωρεί απαράδεκτο «ένα κτίριο καινούργιο και μάλιστα Κ.Α.Π.Η. να μην έχει πρόσβαση για τα ΑμεΑ και να αναγκάζεσαι να μπαίνεις από το γκαράζ». Αυτό που τον θυμώνει είναι ότι στο δήμο δεν υπάρχουν θέσεις για αναπηρικά αυτοκίνητα, ακόμα και σε κτήρια ή στον σταθμό του ηλεκτρικού, ενώ αισθάνεται ότι δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος τα τελευταία χρόνια στο θέμα της προσβασιμότητας των ΑμεΑ στην Κηφισιά.
Σύμφωνα με όσα είπε το ΥΠΕΧΩΔΕ στον «Τύπο της Κηφισιάς», ο νόμος υπαγορεύει ότι τα κτίρια που χρησιμοποιούνται από το κοινό θα πρέπει να είναι προσβάσιμα από εμποδιζόμενα άτομα και ειδικότερα από χρήστες αμαξιδίων και θα πρέπει να διαθέτουν ράμπα κλίσης 5%, ενώ ο ανελκυστήρας σκάλας που ακούστηκε ότι πρόκειται να προστεθεί δεν καλύπτει νομικά τον σχεδιασμό του κτιρίου .
Και φυσικά δεν είναι μόνο το Κ.Α.Π.Η. που δυσκολεύει τη ζωή των ατόμων με αναπηρία. «Δυστυχώς στην Ελλάδα συζητάμε πάντα για τα αυτονόητα. Το μεγάλο πρόβλημα της Κηφισιάς είναι ότι έχει χώρο -και γι’ αυτό πολλοί ανάπηροι μετακομίζουν στην Κηφισιά- αλλά δεν έχει πεζοδρόμια. Καμία διαδρομή δεν είναι εγγυημένη για μένα», τονίζει ο κ. Πόλης. «Είναι προβληματικά τα πεζοδρόμια της Κηφισιάς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κόψουμε δέντρα για να τον κάνουμε καλύτερο, απλά πρέπει να τολμήσουμε να κάνουμε διευθετήσεις όπως έγινε με τους ποδηλατοδρόμους που κατά τη γνώμη μου είναι μια καλή αρχή».
Μια μικρή βόλτα μαζί του ήταν η απόδειξη. Πεζοδρόμια δεν υπάρχουν σε πολλά σημεία. Σε άλλα σημεία υπάρχουν όμως και εκεί η πρόσβαση δεν είναι εγγυημένη. Σε πολλά σημεία θυμίζουν ναρκοπέδιο ή είναι κατειλημμένα από κάποιο παράνομα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Τα περισσότερα δε είναι καλυμμένα με εμπόδια, πινακίδες, παρτέρια, κάδους ή δέντρα. Και οι ράμπες, στα ελάχιστα σημεία που έχουν κατασκευαστεί, συνήθως είναι κλεισμένες από κάποιο αυτοκίνητο.
Σύμφωνα με το ΥΠΕΧΩΔΕ ο δήμος Κηφισιάς είναι «φάουλ» και πρέπει να προσαρμοστεί με τη νομοθεσία. Η νομοθεσία που υπαγορεύει, εκτός από τις ράμπες κλίσης 5%, το πλάτος, το ύψος, ακόμα και το υλικό κατασκευής των πεζοδρομίων μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας για τον δήμο Κηφισιάς. Πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι η συγκεκριμένη νομοθεσία ισχύει από το 2000, δηλαδή για 10 χρόνια, ενώ ουσιαστικά υπάρχει από το 1923!
Αυτό που κάνει τρομερή εντύπωση στον κ. Πόλη είναι το γιατί οι Ελληνες πολιτικοί, ενώ βλέπουν τι ισχύει στις άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, δεν μπορούν να το αντιγράψουν και να το εφαρμόσουν και στην Ελλάδα. «Εκεί υπάρχει ποιότητα περιβάλλοντος», επισημαίνει. «Πρέπει και στην Ελλάδα να γίνουν όλοι πολύ πιο υπεύθυνοι για τη δουλειά τους. Δεν μπορούν οι ξένες εταιρείες να πρωτοπορούν στο θέμα της πρόσβασης και η πολιτεία να υστερεί. Γι’ αυτό κι εγώ συμβουλεύω τους άλλους ανάπηρους ότι δεν αξίζει από ένα σημείο και μετά να παλεύουν στην Ελλάδα. Καλύτερα να την κάνουν για το εξωτερικό». Όπως δηλώνει «η ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος δεν είναι αναποτελεσματικά μόνο στην αναπηρία, αλλά όταν ζεις σε συνθήκες αναπηρίας αυτή η αποτελεσματικότητα είναι ένα καίριο πλήγμα στη ζωή σου». Και αυτό είναι ένα πολύ δυνατό ερώτημα. Γιατί ο Γεράσιμος να έχει περιορισμένες επιλογές για το που θα πιει τον καφέ του και να είναι «αναγκασμένος» να καταλήγει μόνιμα στα «Starbucks» επειδή μόνο εκεί έχει πλήρη προσβασιμότητα;
Όπως μας εξηγεί ο κ. Πόλης «η προσβασιμότητα είναι μια αλυσίδα είναι ένα σύστημα από πολλούς κρίκους. Αν καταρρεύσει ένας από αυτούς τους κρίκους τότε έχω σημαντικό πρόβλημα. Αν δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το πεζοδρόμιο, κατά συνέπεια δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω και το προσβάσιμο μετρό ή το προσβάσιμο λεωφορείο και έτσι αναιρούνται όλα τα άλλα πλεονεκτήματα και τα επιτεύγματα που ήδη έχω».
Ο κ. Πόλης το αποδίδει στο ότι δεν υπάρχει συμπεριφορά του πολίτη στο αστικό περιβάλλον. «Επειδή είναι πρόσφατη η αστικοποίηση μεγάλου μέρους εξωτερικών μεταναστών και επειδή στην Ελλάδα υπάρχει εντελώς λανθασμένη άποψη για το τι είναι η αστυνόμευση και θεωρούμε ότι κάποιος είναι αδικημένος αν υποστεί την εφαρμογή του νόμου, έχουμε το νόμο ως άλλοθι γιατί δεν έχουμε το κουράγιο να αντιμετωπίσουμε την ατομική μας ευθύνη. Εγώ που είμαι εξαρτημένος από την τεχνολογία μέσα σε ένα καρότσι ή πάνω σε ένα σκούτερ, μια πινέζα που μπορεί να την πέταξε κάποιος αδιάφορα εμένα μπορεί να μου καταστρέψει το σκούτερ, να μείνω εκεί, να βρέχει, να μην υπάρχει κανείς τριγύρω, να πουντιάσω και να πεθάνω έτσι απλά»...


Friday, January 29, 2010
ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ ΠΛΗΡΩΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΟ:

Άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ από την εφημερίδα «Έθνος»

Σε διαδικασία εθνικής ταπείνωσης εξελίχθηκε, όπως φαίνεται, ο έλεγχος πέντε υπουργείων από απεσταλμένους της ΕΕ. Υπουργός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ένας από τους τρεις που ανέχθηκαν να τους ανακρίνουν οι θρασύτατοι υπάλληλοι της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Λούκα Κατσέλη, Ανδρέας Λοβέρδος), δήλωσε στα «Νέα» ότι αυτή η υπόθεση υπήρξε «μια εξευτελιστική διαδικασία».
Με ιταμό ύφος οι υπάλληλοι της ΕΕ συμπεριφέρθηκαν προσβλητικά προς τους υπουργούς, που διέπραξαν το ανεπίτρεπτο σφάλμα να τους δεχθούν οι ίδιοι και να θέσουν τον εαυτό τους σε ρόλο ανακρινόμενου αντί να παραπέμψουν τους επίδοξους «γκαουλάιτερ» σε υπηρεσιακούς παράγοντες των υπουργείων τους. Πάλι καλά που βρέθηκε και ο υπουργός Αμυνας Βαγγέλης Βενιζέλος, που αρνήθηκε να τους δεχθεί ο ίδιος, τονίζοντας σε σχετική ανακοίνωσή του ότι «η συνάντηση στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας πραγματοποιήθηκε σε υπηρεσιακό επίπεδο, όπως ακριβώς είχε ζητηθεί, καθώς και η αντιπροσωπεία της ΕΕ είναι αντιπροσωπεία υπηρεσιακού επιπέδου».
Ένας από τους υπαλλήλους αυτούς ονόματι Μαζούκ Κλάους δεν δίστασε μάλιστα να δηλώσει ότι «δεν είναι άσχημα τα 720 ευρώ τον μήνα» για τους Έλληνες συνταξιούχους, απαιτώντας ουσιαστικά να μειωθούν ακόμη και οι κατώτατες συντάξεις που ανέρχονται σε μόλις 484 ευρώ και φτάνουν τα 720 με την προσθήκη του ΕΚΑΣ των 136 ευρώ. Δεν έχει σημασία ότι τα 484 ευρώ της βασικής σύνταξης χωρίς το ΕΚΑΣ ανέρχονται μόλις στο 55% των αντίστοιχων ευρωπαϊκών συντάξεων.

Αυτό που θέλει η ΕΕ είναι να εξαναγκάσει πάση θυσία την ελληνική κυβέρνηση να μειώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, δεν θέλει κατά κανέναν τρόπο να μειωθούν τα ελληνικά ελλείμματα με άλλους τρόπους, όπως είναι π.χ. ο περιορισμός της φοροδιαφυγής. Το άπαν της πολιτικής της ΕΕ είναι να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις!
Πόσα παίρνουν όμως αυτοί οι αναιδείς υπάλληλοι της ΕΕ, οι οποίοι θεωρούν πολλά τα 720 ευρώ για τους Έλληνες συνταξιούχους; Επιπροσθέτως, πόσους υπαλλήλους έχει αλήθεια αυτή η ΕΕ, η οποία είναι ένας οργανισμός που διαρκώς απαιτεί από τα κράτη - μέλη της να περιορίσουν τους δημοσίους υπαλλήλους τους;
Κοντέψαμε να λιποθυμήσουμε, μόλις είδαμε την περασμένη εβδομάδα τα σχετικά στοιχεία στη γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Σύμφωνα με στοιχεία, λοιπόν, της Κομισιόν, η ΕΕ απασχολεί περίπου... 44.500 υπαλλήλους! Ένας γραφειοκρατικός οργανισμός με 44.500 υπαλλήλους! Μα τότε πόσα εκατομμύρια δημοσίους υπαλλήλους έπρεπε να είχαν τα κράτη τηρουμένων των αναλογιών;

Δεν έχουμε όμως να κάνουμε απλώς με έναν στρατό... κηφήνων γραφειοκρατών. Ρίχνοντας μια ματιά στους μισθούς τους, διαπιστώνουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κηφήνες, αλλά με... χρυσοκάνθαρους!
Τρελαίνεται κανείς μόλις βλέπει τα νούμερα. Ο κατώτατος μισθός του πρωτοδιοριζόμενου υπαλλήλου της ΕΕ ανέρχεται σε... 2.557 ευρώ! Οσο για τον ανώτατο, αυτός εκτοξεύεται στα... 17.698 ευρώ! Είναι υπερδιπλάσιος δηλαδή ακόμη και από τον μισθό που παίρνουν οι ανώτατοι δημόσιοι υπάλληλοι της Γερμανίας, όπως σημειώνει η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε»!

Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Όσοι υπάλληλοι της ΕΕ δεν υπηρετούν στην πατρίδα τους (συγκριτικά ελάχιστοι υπηρετούν στη χώρα τους) παίρνουν και ένα επίδομα 16% επί του μισθού τους - έτσι ώστε ο πραγματικός κατώτατος μισθός είναι 3.000 ευρώ (2.966 για τους σχολαστικούς) και ο ανώτατος 20.530 ευρώ! Αυτοί, λοιπόν, είναι οι τύποι που θέλουν να περικόψουν, να μειώσουν τη σύνταξη των 484 ευρώ μηνιαίως! Τους παίρνει ή δεν τους παίρνει κανείς με τις πέτρες;
Χώρια τα υπόλοιπα επιδόματα που έχουν οι υπάλληλοι της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου και ενός ποσού για ένα ταξίδι ετησίως στην πατρίδα τους, πράγμα που κοστίζει στους Ευρωπαίους φορολογουμένους, μόνο αυτό, πάνω από 45 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΕ
Εμείς μειώσεις, αυτοί αυξήσεις!
Μειώσεις μισθών και συντάξεων όλων των Ευρωπαίων πολιτών εισηγούνται διαρκώς οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Οι ίδιοι όμως έχουν φροντίσει να κατοχυρώσουν ότι θα παίρνουν ανελλιπώς και αενάως κάθε χρόνο αυξήσεις, υπολογιζόμενες στη βάση της αύξησης του κόστους ζωής στις Βρυξέλλες και στις αυξήσεις των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων σε οκτώ ισχυρές χώρες της ΕΕ!
Για φέτος, λοιπόν, αυτοί απαιτούν αυξήσεις 3,7%. Το εξωφρενικό είναι ότι έχουν κατοχυρώσει νομικά αυτή τη μέθοδο αυξήσεων με τρόπο που δεν μπορούν να εμποδίσουν τις αυξήσεις τους ούτε οι... κυβερνήσεις της ΕΕ!!! Τόλμησαν φέτος ομόφωνα οι ηγέτες των «27» να αποφασίσουν αυξήσεις 1,85% και η Κομισιόν τους πήγε στο Ευρωδικαστήριο! Εκεί σίγουρα θα κερδίσει, γιατί και οι μισθοί των ευρωδικαστών βγαίνουν έτσι!V
Sunday, January 17, 2010

ΘΕΛΕΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟ;;

Αυτό είναι φασισμός!!!

Η φωτογραφία 17 Ιανουαρίου 2010 ώρα 14:25, δήμος Κηφισιάς.

Ίσως να μην έμπαινα στον κόπο για άλλη μια φορά να κινδυνεύσω να χαρακτηριστώ πάλι γραφικός και φωνακλάς και μουρλός και, και, και. Αλλά ακριβώς μια στιγμή πριν, από το συγκεκριμένο σημείο πέρασε ένα περιπολικό.

Είναι σε τέτοιο βαθμό η ασυδοσία και η περίεργη αμνηστία της Ελλάδας, που να θεωρείται ένα φυσικό θέαμα της πόλης, η κατάληψη με προκλητικό και βάναυσο τρόπο του πεζοδρομίου από το οιοδήποτε SUV! Η ολοκληρωτική κατάληψη!

Όσο κύριοι αυτό είναι το θέαμα των πόλεων μας και όσο για να μετακινηθώ είτε με την αναπηρική μου καρέκλα είτε με το scooter μου, θα χρησιμοποιώ το οδόστρωμα, όσο μια μητέρα που μετακινεί το παιδί της με το παιδικό καροτσάκι θα εξορίζεται και θα διακινδυνεύει τη ζωή του παιδιού της, έχετε πολύ δουλειά για να μπορείτε μεγαλόσχημα να πυροβολείτε λεκτικά με το χαρακτηρισμό «φασίστα» όποιον διαφωνεί με τις απόψεις σας αφήνοντας τέτοια «μικροπροβληματάκια» να διαιωνίζονται. Νιός ήμουν και γέρασα, άσπρισαν τα μαλλιά μου, να λέω τα ίδια και τα ίδια σε συνέδρια, σε μαζώξεις, σε καταγγελίες. Πάντα η αιώνια ηλίθια απάντηση, «δίκιο έχεις φίλε μου». Τι να το κάνω ρε γελοίε, τι να το κάνω το δίκιο μου;;

Η ελληνική κοινωνία πρόσφατα δείχνει ένα περίεργο ενδιαφέρον για κοινωνικές ομάδες που ξαφνικά ήλθαν στο επίκεντρο και παράλληλα εκφυλίζονται χαρακτηρισμοί και πρακτικές. Δεν θα επιλυθούν τα προβλήματα ΚΑΝΕΝΟΣ πολίτη και επισκέπτη αυτής της χώρας αν δεν αναγνωρίσουμε το φασισμό της καθημερινότητάς μας. Άλλη μια υποκρισία, άλλη μια διαβολή για να διαιωνίζεται μια αθλιότητα.

Μάθετε πρώτα σε τι κόσμο ζω, μάθετε σε τι κόσμο ζουν πάρα πολλοί από τους συμπολίτες σας, μάθετε πρώτα ποιοι είναι οι συμπολίτες σας, ανακαλύψτε ότι δεν υπάρχει ο κόσμος τους και ο κόσμος σας, αλλά ένας αδιαίρετος κόσμος και ότι η ανεξερεύνητη πηγή της δυστυχίας σας, αρχίζει να υπάρχει εκεί που ξεκινά η αδιαφορία σας.

Είναι βία και φασισμός να μην μου επιτρέπεις να κινηθώ, βάζοντας όπου γουστάρεις το περίβλημα της κοινωνικής σου κομπλεξικότητας, είναι βία και φασισμός να είμαι άνεργος για χρόνια μόνο και μόνο γιατί έχω αναπηρία, είναι φασισμός και αναπηρία να αφήνεται στην οικογένεια όλη η προνοϊακή υποχρέωση του παιδιού με αναπηρία, είσαι φασίστας αν νομίζεις ότι όσα περιγράφω είναι δικό μου και προσωπικό πρόβλημα.

Ο αποκλεισμός δεν είναι θεωρία αλλά καθημερινή πρακτική και οφείλετε και οφείλουμε την ίση και δίκαιη μεταχείριση όλων στο ίδιο πρόβλημα. Φτιάξτε ένα τόπο αξιοβίοτο για τους κατοίκους του και τότε ίσως να ΑΠΟΚΤΉΣΕΤΕ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ να βοηθήσετε, επισκέπτες, μετανάστες και όποιους άλλους. Και μην μου πείτε ότι δεν είναι έτσι διότι δυστυχώς ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ, αλλά βλέπετε τα λόγια είναι εύκολα και γλυκιά η παγίδα της μόδας ΤΑ ΕΡΓΑ είναι τα δύσκολα, τα ΕΡΓΑ!